Op 6 november zou onze eerste glasexpositie starten in het Centrum voor Kunstlicht in de Kunst te Eindhoven. Een prestigieuze plek met een hoog aantal bezoekers en een internationale uitstraling. Men herkende daar Douwe’s fascinatie voor reflectie en nodigde hem uit die verder vorm te geven in glas, leisteen, taal en licht. Een deel van de productie werd in uitvoering genomen door glasblazerij de Graaf in Nuenen (www.glasblazerij.nl) waarmee we een bijzondere samenwerking ontwikkelden.
We schrijven in de verleden tijd want de tentoonstelling gaat niet door. Het museum sluit binnenkort haar deuren. Reden: de gemeente Eindhoven zag zich genoodzaakt om de gevraagde subsidie voor het Centrum in te trekken. Hierdoor kwam het benodigde budget niet rond en besloot Philips om de ruimte voor andere doeleinden te gaan gebruiken. Zie verder: www.kunstlichtkunst.nl/nl/Pers
Wat hier gebeurt en ons nu overkomt, tekent wat er in Nederland speelt binnen de sector Kunst en Cultuur. Het is de wind die waait, waarop de mallemolen draait. Hier kregen we de eerste tik van mee en die klap is meteen geen daalder waard.
Want als een instelling kan aantonen dat ze bezuinigen moet, is er sprake van overmacht. Het recht om gemaakte kosten terug te vragen, gaat dan gemakkelijk op de helling. Dit betekent dat kunstenaars zich moeilijker kunnen richten op gesubsidieerde projecten en projectplekken. Toch gaan we het aan, om iets van onze gemaakte onkosten terug te zien.
Stop de culturele kaalslag!
De bezuinigingen op kunst en cultuur zullen het culturele leven in Nederland diepgaand beïnvloeden. Het Rijk geeft hier jaarlijks 800 miljoen aan uit. Dat is nog geen half procent van de totale rijksuitgaven. Het kabinet moet 8% bezuinigen. Maar wil 20% van de cultuur wegsnijden, vooral bij de actuele kunstbeoefening. Ook stijgt de BTW op kunst van 6 naar 19%. Dat betekent dat prijzen hoger worden zonder dat kunstenaars, theaters en galeries daar zelf iets van terugzien.
Natuurlijk zijn bezuinigen in tijden van crisis onontkoombaar. Wie kan zich daaraan onttrekken? Maar wel in verhouding!
Zoals het er nu voorstaat zullen meer instellingen voor professionele - en amateurkunst hun deuren moeten sluiten en houden podia op te bestaan. De mogelijkheden om kinderen en jongeren op te laten groeien met kunst en cultuur om zo hun eigen creativiteit te stimuleren, worden zeldzaam of onbetaalbaar. Dit onherstelbaar kappen in cultuur, maakt het leven minder aantrekkelijk. Kunst is een belangrijke drager van onze identiteit, beschaving en sociale cohesie. Het biedt troost, inzicht en schoonheid.
Ruim 70% van de bevolking is tegen bezuinigingen op cultuur en wil dat kunst, naast alle andere vormen van cultuur – van voetbal tot volksdansen – blijft bestaan. Door er in te investeren blijft het betaalbaar en toegankelijk voor iedereen!
Voor ons geldt dat we graag selfsupporting optreden. Dat deden we tot nu toe immers ook! Nu alle werk uit dienstbetrekking achter de rug is, orienteren we ons in commerciele richting. En zijn we verbaasd over hoeveel pret dat ons bezorgt!
Naast wat we gewoon waren te doen, leggen we ons nu ook toe op de combinatie van kunst en functioneel gebruik, uitgebracht onder het merk WORK#ART. Dit handelsmerk hebben we ontwikkeld, grafisch vormgegeven en gedeponeerd bij het BBIE als intellectueel eigendom. Het merk en de ideeen daarbij krijgen momenteel vanuit ieders perspectief en bedrijf verschillend vorm en inhoud. Het merk brengt de projecten en producten bijeen.
De eerste schreden op dit pad leiden naar tafelkleden van glas, hooggehouden door een ruimtelijke collage van Bert's hand. Stuk voor stuk unica. Een prototype is in gebruik als salontafel in Douwe’s praktijkruimte op IJsselkade 25 Kampen. Het idee voor deze tafels is inmiddels ook gedeponeerd.
Wij deponeren wat af .. Beter dan wegbezuinigen.